Σε πολιτισμούς που δεν ανέπτυξαν αλφάβητο, τα τατουάζ έδιναν στοιχεία για την ταυτότητα, αλλά και για την προσωπικότητα αυτού που τα έφερε. Δεν ήταν απλώς τατουάζ. Ήταν μια διάστικτη ταυτότητα. Ένα πολύπλοκο σύστημα συμβόλων, που καταδεικνύει πολλά γι' αυτόν που τα κουβαλάει στο κορμί του. Την κοινωνική του θέση στην ιεραρχία της φυλής, τη γενιά από την οποία κατάγεται, ακόμη και την σεξουαλική του ωριμότητα.

Tο πρόσωπο είναι τόπος συνένωσης διαφόρων αισθήσεων και λειτουργιών και, συγχρόνως, η "μάσκα", η προσωπική εικόνα, η εμφάνιση και η ταυτότητα.

Θεωρητικά η διαδικασία της μόνιμης χρώσης των ουλών, μπορεί να γίνει παντού, όπου υπάρχει δέρμα και να δώσει θεαματικά αποτελέσματα. Πέρα όμως από την πρακτική πλευρά του θέματος, ουσιαστικό ρόλο παίζει και η σωστή ενημέρωση των ατόμων που πρόκειται να δεχτούν αυτού του είδους τη "ζωγραφική" στο σώμα τους. Παρότι πρόκειται για μέθοδο πολλά υποσχόμενη, οι προσδοκίες πρέπει να είναι ρεαλιστικές. Οι υπερβολικές και ανέφικτες προσδοκίες αποσκοπούν μόνο στον εντυπωσιασμό και δυσφημούν κάθε φιλότιμη προσπάθεια αποκατάστασης.

Η ηλικία είναι ένας απρόσεκτος δεσμοφύλακας, σημείωσε η Έλεν Γκέρλι Μπράουν, εκδότρια του Cosmopolitan. Είναι όμως έτσι; Μήπως τα μπότοξ, το μακιγιάζ και οι παντός είδους αισθητικές επεμβάσεις, απλώς εντείνουν την αγωνία για κάτι που θα έρθει νομοτελιακά;

Το χρώμα έχει εισβάλλει πολύ στον χώρο της αισθητικής. Το δέρμα είναι σαν το λευκό τελάρο της ζωγραφικής. Το πρώτο βήμα για δημιουργία!

Η ηλικία είναι ένας απρόσεκτος δεσμοφύλακας, σημείωσε η Έλεν Γκέρλι Μπράουν, εκδότρια του Cosmopolitan. Είναι όμως έτσι; Μήπως τα μπότοξ και οι παντός είδους επεμβάσεις, απλώς εντείνουν την αγωνία για κάτι που θα έρθει νομοτελειακά;