Επιμέλεια:
Δήμητρα ΣΚΟΥΡΑ, permanent make-up aritst

Δέρμα, η ηχώ του ψυχισμού μας

Το δέρμα είναι ένα “αξιοσημείωτο” όργανο, καθώς είναι το μοναδικό που είναι ορατό. Αποτελεί κυρίως ένα μέσο έκφρασης της συναισθηματικής ζωής και της ευχαρίστησης. Το δέρμα επεκτείνεται μέχρι τον εγκέφαλο. Του απευθύνει πάρα πολλά μηνύματα και ξέρει να απαντάει, επιστρέφοντας τα μηνύματα που προκύπτουν. Κατά τη διάρκεια της μακράς ιστορίας των ανθρώπων, το δέρμα ήταν το μέσο για επικοινωνία μεταξύ των ατόμων. Μέσω της τέχνης της κόμμωσης, μέσω του μακιγιάζ ή του τατουάζ, το δέρμα επέτρεπε στους ανθρώπους είτε να υιοθετήσουν τα έθιμα των άλλων, είτε να  διαφοροποιηθούν από τους άλλους. Ανάλογα την περίπτωση, έγινε το μέσο είτε για να αφομοιωθεί το άτομο στο σύνολο του γκρουπ, είτε για να διαχωρίσει τη θέση του και να δείξει την αντίθεσή του. Κάθε εποχή είχε τα δικά της αισθητικά ιδεώδη, τα οποία επηρεάζονταν από διάφορους τοπικούς και παγκόσμιους κοινωνικούς παράγοντες.

Μόνιμο μακιγιάζ, αισθητική επέμβαση χωρίς…λίφτινγκ

Δώστε ζωή στην ηλικία και όχι ηλικία στη ζωή

Ιστορικά είναι γνωστό ότι οι Καίσαρες ζούσαν τα διπλάσια χρόνια από τους Φαραώ.  Ο σημερινός απλός οδοκαθαριστής του Κολοσσαίου της Ρώμης ζει τα διπλάσια χρόνια από τους Καίσαρες. Είναι δε ψηλότερος, υγιέστερος και ευφυέστερος του αυτοκράτορα παππού του. Και αξιώνει περισσότερα. Έχει περισσότερες γνώσεις και λιγότερες δεισιδαιμονίες. Θέλει να ζήσει πολύ, αλλά δεν θέλει να γεράσει.
Σήμερα έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια ολοένα αυξανόμενη ομάδα από “νέους ηλικιωμένους”, που είναι επηρεασμένοι από την τάση του να είσαι και να αισθάνεσαι όμορφος και υγιής. Κυρίως όμως επηρεάζονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και θέλουν αρμονικά χαρακτηριστικά, τεντωμένο δέρμα, καθώς και την “τέλεια ακτινοβολία”, που πολλές φορές επιτυγχάνεται με απλή ζωγραφική. Το δέρμα, όργανο σύμβολο το οποίο αντανακλά την προσωπικότητα, όταν στολιστεί δηλώνει κάποια επισημότητα. Η τέχνη του στολίσματος, των μπιζού, των σκιών, …εξελίσσεται με το πέρασμα της ηλικίας, ανάλογα τη μόδα, τις αντιλήψεις ή πιο απλά ανάλογα την πρόοδο και τις τεχνικές ευκολίες.
Ο άνθρωπος- ανεξάρτητα με το φύλο ή την εποχή του- δεν παύει να αισθάνεται, να πονά,  να αγαπά, να  φοβάται τον θάνατο και να επιζητά την ομορφιά. Η ομορφιά της ανθρώπινης μορφής αποτελεί, πέρα από μια αισθητική περιπέτεια της όρασης, μια πολυσύνθετη διαδικασία που συμπαρασύρει στο διάβα της ιστορικές, ηθικές αλλά και πολιτισμικές αξίες. Χάρη στην ομορφιά “τα ορατά μεγεθύνονται, τα νοητά μελοποιούνται, τα φθαρτά μνημονεύονται, τα αόρατα  προσκυνούνται”.
Το μόνιμο μακιγιάζ είναι η νέα τάση της ομορφιάς. Yπόσχεται να μας χαρίσει γοητεία, νεανική εμφάνιση, φωτογένεια και να κρατήσει ψηλά…τα φρύδια μας και το ηθικό μας. Όποιος επιθυμεί να αλλάξει μέσω του μόνιμου make-up  μακροπρόθεσμα ένα πρόσωπο, χρειάζεται πέρα από ταλέντο και την εμπειρία κυρίως θεμελιώδη και συνεχή εκπαίδευση. Η πολύχρονη εμπειρία και το…γονιδιακό ταλέντο δεν αποτελούν αυτόματα εγγύηση για την ποιότητα, αν σε όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει προστεθεί νέα γνώση. Μόνο μέσω της τακτικής συμμετοχής σε σεμινάρια μετεκπαίδευσης, workshops και σε ειδικά επιμορφωτικά σεμινάρια για μακιγιέρ μπορεί κανείς να είναι πάντα up to date  και να προσφέρει στους πελάτες τους ένα υψηλό standard ποιότητος.
Το μακιγιάζ διαρκείας έχει γίνει ένα σημαντικό μέρος στο επάγγελμά μας, ανεξάρτητα αν το θέλουμε ή όχι, μια που όλο και περισσότεροι πελάτες ζητούν άριστα αποτελέσματα και είναι έτοιμοι να επενδύσουν σημαντικά ποσά γι’ αυτό. Το πρόσωπο επωφελείται σήμερα από την αρχαία τέχνη του μόνιμου μακιγιάζ, το οποίο είναι πλούσιο από μια μεγάλη γκάμα μαγικών προϊόντων, που μιμούνται την φύση. Κάθε πρόσωπο, κάθε τύπος δέρματος, κάθε ηλικία μπορεί να βρει τι της ταιριάζει, συνδέοντας το φυσικό και το εκλεπτυσμένο, για να βελτιωθεί η εμφάνισή της.

Τα Μαθηματικά στην ιστορία της Ομορφιάς

Κάθε περιοχή του ανθρώπινου προσώπου έχει την ιδιαίτερη αρμονία της. Όποιος προσπαθεί να κατανοήσει το γεγονός, ότι για την συνολική αρμονία του προσώπου πρέπει να υπάρχει αρμονία σε όλες τις επιμέρους περιοχές, ίσως να δυσκολευτεί. Για τον λόγο αυτόν θα πρέπει εκτός από τον κλασικό ορισμό της “αισθητικής” να εμβαθύνουμε την γνώση και την ευαισθησία μας και στην γενικότερη έννοια του όρου αυτού.
Η ομορφιά του προσώπου καθορίζεται από παραλληλότητες  και συμμετρίες. Πριν από την όποια αξιολόγηση θα πρέπει να επικεντρωθούμε στις αισθητικές γραμμές αναφοράς. Οι προσωπικές γραμμές αναφοράς είναι καθορισμένες κάθετες και οριζόντιες γραμμές, οι οποίες περνάνε από την μέση του προσώπου. Συγκεκριμένα είναι το τριχωτό της κεφαλής, η ευθεία που ενώνει τα φρύδια, η διακορική γραμμή, η υπορρινική γραμμή, η γραμμή σύγκλισης των χειλέων και η γραμμή του κοπτικού χείλους.
Σε μια αισθητική αποκατάσταση η προσοχή μας δεν θα πρέπει να περιορίζεται μόνο σε αυτές τις γραμμές. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και τις ανατομικές και ιατρικές σχέσεις, που υπάρχουν μεταξύ αυτών των γραμμών. Περιορίζοντας την αισθητική σε καθαρά οπτικές τιμές,  υπάρχει ο κίνδυνος της αφύσικης δημιουργίας. Στο μόνιμο μακιγιάζ το αισθητικό αποτέλεσμα δεν προκύπτει μόνο από το χρώμα. Το χρώμα δεν είναι και αυτό που καθορίζει την επιτυχία της αρχιτεκτονικής του προσώπου, αλλά το σχήμα.
Θα προσαρμοστεί το χρώμα στο σχήμα ή θα είναι κάτι φαινομενικό;
Αυτή είναι η κρίσιμη ερώτηση.  Γι’ αυτό δεν υπάρχει στρατηγική, αλλά δεν εξαρτάται και από την τύχη.
Ο Πυθαγόρας υποστήριζε στην αναλογική του θεωρία την “χρυσή τομή” (1\1,618 = 0,618) και ο Πλάτωνας την “εύμορφη αναλογία” (1\1,733 = 0,577).  Στην “Τζοκόντα” του Λεονάρντο Ντα Βίντσι η “χρυσή τομή” έχει χρησιμοποιηθεί στις γραμμές του προσώπου, στο κομμάτι που ξεκινά από το λαιμό και φτάνει ως την αρχή των χεριών και από το ντεκολτέ ως χαμηλά στα χέρια. Ο Φλωρεντίνος ζωγράφος μελέτησε διεξοδικά την ανατομία του ανθρώπινου σώματος προκειμένου να αποδίδει σωστά τις ανθρώπινες φιγούρες. Τα πρόσωπά του αποτελούν έναν εικαστικό χάρτη των ανθρώπινων συναισθημάτων καθώς αντιλαμβανόταν ότι τα κινητά μέρη του προσώπου, φρύδια, μάτια, στόμα, αποτελούσαν τις προϋποθέσεις για την έκφραση των διάφορων συναισθημάτων όπως χαρά, λύπη, θυμός και ο φόβος.
Στην ανατομία συναντάμε τη χρυσή τομή στη σχέση μεταξύ του ύψους του σώματος και της απόστασης του αφαλού του από το έδαφος.
Η τυχαία ή μη ανακάλυψη κάποιου τέτοιου σχήματος, με αναλογίες “χρυσής τομής” κρυμμένου ή καμουφλαρισμένου, γεννά μια γοητευτική αίσθηση, η οποία είναι εύκολο να περιγράφει.
Είναι σαν να βρίσκει κανείς ένα μήνυμα μέσα σ’ ένα παλιό μπουκάλι που επιπλέει στην άκρη του λιμανιού. Και τα σχήματα αυτά μεταφέρουν ασυνήθιστα μηνύματα. 
Περίπου το 300  π.Χ.,  ο Ευκλείδης, μαθηματικός με αναλυτική σκέψη, όρισε την ομορφιά ως ένα κανόνα αναλογιών προσώπου και σώματος, ο οποίος είχε εφαρμογή όχι μόνο στην εξωτερική εμφάνιση των ανθρώπων- το περίφημο ελληνικό κάλλος- αλλά και σε ό,τι άψυχο περιέβαλε τον ίδιο, από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο.
Η “χρυσή τομή” εφαρμόζεται ακόμη και σήμερα από πολλούς ειδικούς σε διάφορες επανορθωτικές αισθητικές αποκαταστάσεις.
Τα μαθηματικά αποτελούν ένα είδος γλώσσας η οποία μπορεί να μετατραπεί σε κομιστή ομορφιάς και νοήματος. Η σύνδεση μαθηματικών και μόνιμου μακιγιάζ είναι πολύ ενδιαφέρουσα υπόθεση και καθόλου θεωρητική. Το μόνιμο μακιγιάζ είναι μαθηματικά.

Το Ταλέντο

Υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι. Ο καθένας έχει και από ένα ταλέντο. Αυτό το ταλέντο μπορεί κάποια στιγμή να εκδηλωθεί (και έτσι να γίνει αντιληπτό και από εκείνον που το έχει!), μπορεί και όχι. Το πραγματικό ταλέντο είναι ένας συνδυασμός ικανότητας και επιθυμίας:  έχεις μια κλίση σε κάτι, σε κάτι που ταυτόχρονα λατρεύεις.
Αν η κλίση σου σε παρασύρει,  πασχίζεις για το αντικείμενό σου, αφοσιώνεσαι σε αυτό και τελικά ξεπερνάς τον εαυτό σου και τους άλλους. Ξεχωρίζεις διότι έχεις πια εξασκηθεί, διότι μπορείς να εκφράζεις την κλίση σου πολύ καλά, διότι έχεις αναπτύξει τεχνικές, διότι ξέρεις να παίζεις το πράγμα στα δάχτυλα.Έπειτα συνεχίζεις την προσπάθεια να γίνεσαι όλο και καλύτερος, η κλίση σου γίνεται η ζωή σου και ίσως το διαβατήριό σου για να περάσεις στην ιστορία.
Εκτιμώ αυτό που παίρνει μια κατακτημένη έκφραση και τη φτάνει σε μία νέα “τελειότητα”, εκτιμώ όμως και εκείνον που  δοκιμάζει κάτι “φάλτσο” και του βγαίνει ένας νέος αριθμός. Ίσως τελικά ο πόλεμος του πρωτοποριακού με το κλασικό στην ουσία είναι μία πάλη ερωτική που από το σμίξιμό της όλο και κάτι καλό βγαίνει. Σημασία έχει να υπάρχουν σοβαρότητα, ένστικτο, ταλέντο και προπαντός δουλειά!
Μη φοβάστε την οξύτητα του ταλέντου και τον κόπο που απαιτεί κάθε καλό έργο. Αρκεί αυτό να εμπνέεται από πίστη, ιδεολογία και διάρκεια (τα στερνά κρίνουν τα πρώτα).