Η Δήμητρα Σκούρα παίρνει δείγματα από τη ζωγραφική του 20ου αιώνα και το φουτουρισμό για να μιξάρει το στυλ της γυναίκας του 2022!

Η υπερβολή ούτε μου αρέσει ούτε μου ταιριάζει. Μια γυναίκα για να είναι ελκυστική δεν χρειάζεται να είναι προκλητικά βαμμένη ή να φορά ρούχα με ασυγκράτητα σκισίματα και αβυσσαλέα ντεκολτέ. Χρειάζεται απλώς να σπάσει τα κλισέ, να γίνει αντισυμβατική… Ούτε νέα χρειάζεται να είναι. Αυτό που έχει σημασία είναι να έχει ισχυρή προσωπικότητα.

Τα λόγια  ανήκουν στην permanent make-up artist Δήμητρα Σκούρα και παρ’ ό,τι ακούγονται υπερβολικά, πολιτικώς ορθά είναι απολύτως σύμφωνα με το στυλ που υπηρετεί η δουλειά της. Η δική της γυναίκα είναι η ηρωίδα ενός μοναδικού και διαχρονικού lifestyle. Tολμηρή, συναισθηματική και αισθησιακά παραπλανητική συγχρόνως.
Τα τελευταία είκοσι χρόνια η Δήμητρα Σκούρα, άνθρωπος πασών των τεχνών, έχει συνεργαστεί με μεγάλες εισαγωγικές εταιρείες καλλυντικών, έχει υπογράψει απαιτητικές διαφημιστικές καμπάνιες και έχει αρθρογραφήσει σε πολλά περιοδικά. Όμως το κομμάτι της δουλειάς της που απέσπασε την προσοχή του κοινού είναι το μόνιμο μακιγιάζ.
Η ίδια ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή μαζί του, όταν στη διεθνή έκθεση αισθητικών εφαρμογών της Bologna, εκπροσωπώντας γνωστή Ελληνική εταιρεία, επισκέφτηκε το περίπτερο της Starlight, όπου και διαπίστωσε πως ο ρόλος του μόνιμου μακιγιάζ και της τέχνης γενικότερα δεν είναι να αντιγράψει την πραγματικότητα αλλά να τη χρησιμοποιήσει μετατρέποντάς τη.
Ποιος θα τολμούσε άλλωστε να αναθέσει στην τέχνη το στείρο έργο να μιμηθεί τη φύση; Το μακιγιάζ δεν έχει ανάγκη να κρύβεται, ώστε να μην μπορείς να το μαντέψεις. Μπορεί,  απεναντίας, να επιδεικνύεται, αν όχι με επιτήδευση, τουλάχιστον με κάποια φυσικότητα.
Σ’ αυτή τη φυσική τεχνοτροπία, που καθιερώνει μετά τις σπουδές της, η αρμονία της αρχαίας ελλληνικής μορφής, περπατά αγκαζέ με το εκρηκτικό ισπανικό ταμπεραμέντο της Maria Dolores Sanchez Castilla, της μεγάλης εκείνης δασκάλας, που επέμενε να δίνει κατευθύνσεις και συστάσεις στους μαθητές της, τέτοιες ώστε ο καθένας τους  να ανακαλύψει στο μέλλον το προσωπικό του καλλιτεχνικό αποτύπωμα.

Στην τέχνη του μόνιμου μακιγιάζ το χέρι μπορεί να κάνει μόνο ό,τι το μάτι έχει εκπαιδευτεί να παρατηρεί και το μυαλό να κατανοεί. Η κατανόηση του σχεδιασμού είναι η ικανότητα του ματιού να εντοπίζει λεπτομέρειες που μπορούν να διορθωθούν

Πάνω σ’ ένα πρόσωπο ξετυλίγεται μια ολόκληρη γκάμα εκφράσεων ανάμεσα στην ομορφιά και την ασχήμια, μέσω των οποίων η αφανέρωτη ζωή ζητάει να ειπωθεί: χαρά, λύπη, απορία, θαυμασμός, έκσταση, επιιθυμία, θυμός και πόνος. Το μόνιμο μακιγιάζ επεμβαίνει κυρίως στα κινητά μέρη του προσώπου- φρύδια, μάτια, στόμα- σημεία που αποτελούν τις προϋποθέσεις για την έκφραση αυτών των συναισθημάτων.
Παρόλο βέβαια που αγαπάει τις καθαρές φόρμες, τη γεωμετρία, την τάξη, την αρμονία και επιμένει στην επιφανειακή οργάνωση της σύνθεσης των χαρακτηριστικών του προσώπου, κατά βάθος είναι πλατωνική και οδηγείται στις ιδέες της μορφής, δηλαδή στην ουσία! Οία η μορφή, τοιάδε και η ψυχή. Η Δήμητρα Σκούρα γνωρίζει καλά, πως η λέξη «ωραίο» προέρχεται από τη λέξη «ώρα». Αυτό τα λέει όλα. Δεν βιάζει τη δουλειά της, δεν τρέχει να προλάβει, δεν την τρομάζουν οι δυσκολίες. Αν φοβηθείς, γίνονται μικροτραυματισμοί και δεν υπάρχει χρόνος να επουλώσεις τις πληγές. Το μόνιμο μακιγιάζ είναι μια παράσταση και τέλος.
Από το 2000, που παρουσίασε τις πρώτες της δουλειές, δεν έχει σταματήσει να σχεδιάζει πρόσωπα που χαρακτηρίζονται από αστείρευτη έμπνευση, προσοχή στην λεπτομέρεια και να πειραματίζεται με νέα υλικά. O εξεζητημένος τρόπος της σε παραπέμπει στο «Εγκώμιο του μακιγιάζ» του Κάρολου Μποντλέρ:«Η γυναίκα έχει το απαράγραπτο δικαίωμα, και μάλιστα εκπληρώνει ένα είδος χρέους, όταν προσπαθεί να φανεί μαγική και εξωπραγματική. Πρέπει να εκπλήσσει και να γοητεύει».
«Η ζωγραφική και το μόνιμο μακιγιάζ έχουν κάτι κοινό», μας έλεγε την ώρα που εμβαθύναμε στο απόλυτο κόκκινο ενός πίνακα του Ρόθκο, στο μουσείο Tate Μodern του Λονδίνου.
«Οι μη γνώστες τα θαυμάζουν για το αποτέλεσμα, αλλά κανείς δεν θέλει να ξέρει πώς φτιάχνονται. Σε ένα πρόσωπο, όπως και σε ένα πίνακα, υπάρχουν πολλές αναγνώσεις. Το ωραίο πρόσωπο είναι εκείνο που σε κερδίζει από την αρχή αλλά σου αποκαλύπτεται σταδιακά, θες να το ξανακοιτάξεις. Έτσι και ένας πίνακας, πρέπει να σου κερδίσει το βλέμμα, να έχει δεύτερο πλάνο και να σου αφήσει επίγευση. Να θες να τον ξαναδείς. Η ζωγραφική και το μακιγιάζ είναι αισθησιακό πράγμα».
Σαν καλλιτέχνης οφείλεις να είσαι κλέφτης. Κλέφτης, αλλά όχι αντιγραφέας. Το ζεστό κόκκινο της καρμίνης, το χρώμα της θεατρικότητας, ξεφεύγει από τον πίνακα του εξπρεσιονιστή ζωγράφου. Γίνεται χρώμα του πάθους και σκαλώνει στην παλέτα του ανεξίτηλου μακιγιάζ. Κόκκινο σημαίνει γυναίκα…Eίναι η πιο δυνατή σφραγίδα μετά το βουλοκέρι…
«Τα ιμπρεσιονιστικά χρώματα συνδυάζονται υπέροχα με καμβά το γυναικείο πρόσωπο που δεν έπαψε ποτέ, σε όλη την ιστορία της τέχνης, να αποτελεί πηγή έμπνευσης και δημιουργίας. Το χρώμα, ως βασικό στοιχείο της τέχνης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί έτσι ώστε να συμβάλλει στην εκπλήρωση των υψηλότερων αισθητικών στόχων. Το μάτι το χρειάζεται, όσο χρειάζεται και το φως».
Γνώση θέλει το μόνιμο μακιγιάζ. Θέλει γνώσεις που γίνονται σημεία αναφοράς. Ο make-up artist  που μελετά μόνο έναν κλάδο της γνώσης δεν μπορεί να φτάσει στην αλήθεια. Πρέπει να προσπαθεί να κατακτήσει όσο το δυνατόν περισσότερες σχετικές επιστήμες. Είναι, δε, απαραίτητο να γνωρίζει τις γενικές αρχές της οπτικής και της αισθητικής, όπως αυτές εφαρμόζονται στην τέχνη (αρχιτεκτονική, ζωγραφική, γλυπτική κλπ).
Ίσως γι’αυτό τον λόγο, το βιογραφικό της Δήμητρας Σκούρα- Δημόσιες σχέσεις, Διαφήμιση, Marketing-  που προέκυψε από διάφορες παρορμήσεις της στιγμής, είναι τόσο ποικίλο.

Και η Αισθητική; Πώς μπήκε η Αισθητική στη ζωή της;

«Ανακάλυψα την αισθητική- ή τη φιλοσοφία της τέχνης- τυχαία. Σπούδασα αισθητική χωρίς συγκεκριμένο λόγο (ήμουν καλή στα καλλιτεχνικά) και σιγά σιγά την ερωτεύτηκα μέσα από τις σπουδές. Όπου και αν ταξίδεψα, πήγαινα σαν αισθητικός. Προσπαθούσα να δω και να καταλάβω πραγματικά το «γιατί» που κρύβεται μέσα από τα πράγματα, ώστε να μπορώ να χρησιμοποιώ αυτό που μάθαινα. Η έμπνευση βρίσκεται παντού γύρω μας, αλλά μερικές φορές δεν το συνειδητοποιούμε».
Mε επιβεβαιωμένη πια τη συνέχιση της συνεργασίας της με τους περισσότερους πλαστικούς χειρουργούς, η Δήμητρα Σκούρα στροβιλίζεται στη δίνη μιας ζωής όπου οι μέρες με 24 ώρες αποδεικνύονται πολύ μικρές για να ξεδιψάσουν την όρεξή της για δημιουργία, πολύ σύντομες για να προλάβει να αποτυπώσει το ιδιαίτερο ταλέντο της.